De Laatste loodjes

Na anderhalve week in Amsterdam zijn we weer onderweg. Op weg naar Southampton, Engeland en West Palm Beach, Florida. Wanneer we naar huis komen hangt af van het slechte weer in de golf van Biskaje. Spos (het weer programma op de computer) geeft aan dat er golven staan van 10 meter. In Engeland gaan we jachten laden. Wij kunnen met jachten aan dek niet door het slechte weer heen, omdat er dan een kans bestaat dat de jachten beschadigd raken. Wij kregen laatst van kantoor te horen dat wij 29 januari zouden vliegen, maar dit kan uitlopen tot wel 4, 5 februari.

We hebben internet aan boord, maar het is beperkt. Iedereen krijgt 300 MB per maand, ga je daar overheen dan moet je per MB 20 eurocent betalen. Wij kunnen hiermee onze mail niet openen. Zodra ik wat weet over vlucht gegevens dan zal ik dat laten weten op mijn blog.
Amsterdam, drydock

30 December. Daar lig je dan. Vlak voor de kust van IJmuiden ten anker. Je bent zo dicht bij huis, maar toch ook weer niet. De sfeer aan boord was wat ingekakt, want we waren zo dichtbij bij huis en we konden niet van dit schip af. Oud&nieuw op zee, dat is ook wel weer een ervaring. Toch hadden we met zen allen liever ergens ver weg gezeten, want dan weet je zeker dat je niet naar huis kan met oud&nieuw. Rond een uur of 2 kreeg ik een telefoontje van mijn moeder dat paps eens even met kantoor gebeld heeft om te vragen wat de plannen waren. Peter-Jan zijn vader heeft ook polshoogte genomen, maar dan bij het bedrijf waar we zouden lossen. Van beide partijen was het antwoord: rond een uur of 18.00 zal het schip tegen de kade liggen. Peter-Jan, Randy en ik hebben een vreugde dansje gedaan met zen drieën, maar hielden in ons achterhoofd dat dit Spliethoff is en dat het ieder moment weer kon veranderen. Om 18.00 lagen we tegen de kade en stonden de ouders, broertjes, zusjes, vriendinnetjes en vriendjes ons bij de poort op te wachten. Lekker twee dagen naar huis.

2 Januari , om 0800 uur, moesten wij ons weer melden op het schip. Ze zijn nog bezig met het lossen van de furtelizer. Het werk gaat weer beginnen en iedereen heeft er weer energie voor. Die paar dagen thuis heeft ons allemaal goed gedaan. Samen met tweede machinist hebben Sicko en ik een plunjer van de luiken vervangen. Leuk!

03 Januari. Tijd om naar de overkant te vertrekken, het drydock. We vinden het allemaal spannend en zijn ontzettend nieuwsgierig. Het schip wordt het dock ingetrokken. Er worden voor en achter staal kabels bevestigd en vlak voordat we op onze plaats liggen word de motor stopgezet. Met de staalkabels worden we op onze plek gelegd. De deur van het dock schuift dicht en daar gaan we. Nog geen uur lagen we droog. Dan is zo’n schip toch erg groot en hoog (hè oma?! Haha).
De eerste opdracht we kregen waren de mangaten van de void spaces openen. Daan nam stuurboord voor zijn rekening en Sicko en ik gingen bakboord onder handen nemen. Binnen een uur hadden we alles geopend en waren we klaar voor de volgende taak.

Sicko, Randy en ik behoorden tot de machine kamer ploeg en werkten van 08.00 tot 20.00. Randy was vanaf het begin al druk bezig met de asgenerator van zijn fundatie halen. Lekker aan het flexen, veel vragen, hij had het prima naar zijn zin. Sicko was ook druk bezig. Allerlei klusjes en vloog zo snel heen en weer dat ik geen idee heb waar hij zich mee bezig heeft gehouden. Ik stond een beetje hulpeloos in de rondte te kijken. Iedereen was druk bezig en ik had geen idee waar ik moest beginnen. Uiteindelijk overal en nergens wat geholpen en gekeken. Drukke dag niet veel geleerd en balen dat je je plek in de machinekamer niet kan vinden. De volgende dag idem.

De dagen erna ben ik op sleeptouw genomen door Sicko en Randy. Als zij zagen dat ik het even niet meer wist dan zeiden ze: Suuuuus kom! We gaan dit en dat doen. Zij hebben me veel uitgelegd en ik heb veel van ze geleerd. Ook de technische dienst (TD) van Spliethoff heeft ons aardig op sleeptouw genomen. Randy en ik mochten zelfs een nieuw lager plaatsen bij de elektromotor van de stuurboord machine kamer fan. De drie machinisten bij ons aan boord hadden het eigenlijk te druk om zich met ons te bemoeien. Wat aan de ene kant logisch is en aan de andere kant, wat is 5 minuten om even iets uit te leggen zodat we onze eigen gang kunnen gaan. Veel gereedschap weer bij elkaar gezocht, machine kamer opgeruimd en veel klusjes zoeken. Niet in de weg lopen en helpen waar je helpen kan.

Dit is allemaal gedaan in de machine kamer:
Nieuwe luchtkoeler hoofdmotor, vele nieuwe afsluiters, drie nieuwe zeewater filter potten, nieuw lager voor de asgenerator, nieuw lager voor de koppeling tussen de asgenerator en de motor, het overhalen van de turboblower, nieuw lager voor de elektromotor van de stuurboord machine kamer fan, nieuwe anodes voor de zee inlaat kasten, platenkoeler schoongemaakt, acculaders van 4 ampère naar 48 ampère gebracht, aanpassing van de ventilatie, verstevigen van bepaalde tanks en de asgenerator fundatie, stukje net uit de zee inlaat kast verwijderd, nieuwe frequentie omzetters voor de stuurmachine, economizer schoongespoeld en ik ben nog een avond bezig geweest om samen met de heren van Eekels (door de TD de Eikels genoemd) nieuwe stroomspoelen te plaatsen in het hoofd schakelbord. Dat was leerzaam en erg gezellig, heb me die avond prima vermaakt. Als dank heb ik nog een mooie sleutel gekregen waar ik het schakelbord mee open kan maken.

Na het dock is Priit, de eerste stuurman en van de officieren absoluut mijn beste maatje, naar huis gegaan. Priit was iemand die altijd bleef lachen. Zelfs als de stuwadoors liepen te klooien en tegen hem begonnen te schreeuwen dan bleef hij gewoon lachen. Ik heb veel van hem geleerd, mocht ook altijd veel zelf doen op de brug. Iedere dag vroeg hij aan mij: did you already finish your report? No? Then no beer for you today. Priit was mijn voorbeeld hier aan boord, hard werkend, altijd vrolijk en lekker je ding doen. Super! Voor het nautische gedeelte heeft hij me erg enthousiast gemaakt.

11 Of 12 januari (weet ik niet meer) zijn we weer te water gegaan en zijn we naar een kade verhuist. Hier hebben we met de machine kamer ploeg gebunkerd. Dit houdt in 4 uur lang buiten staan en om het half uur een tank peilen. Ook werd er ieder half uur op de flow meter gekeken hoeveel olie er gebunkerd is. Zondag waren we om 12 uur smiddags klaar met werken, dus zijn we lekker naar huis vertrokken om nog 1 nachtje thuis door te brengen voordat we weer op pad gaan.

16 Januari lagen we in Antwerpen waar we stukgoed en barges geladen hebben. De machinekamer ploeg moest aan dek helpen met het sjorren van de barges. Dat was erg leuk om te doen en dat terwijl je vingers er bijna afvriezen. De dek ploeg heeft ontzettend hard gewerkt in Antwerpen. Zij hebben gewerkt van 06.00 tot 24.00, twee dagen achter elkaar.

Nu liggen we in Southampton, Engeland. Randy, Peter-Jan, Daan, Ferdinand (2e wtk) en ik zijn ’s avonds Southampton in geweest om te kijken of het nacht leven ook wat is. Dat we pas om 3 uur snachts in bed lagen betekend dat Southampton goedgekeurd is. Hier worden 9 jachten geladen die wij naar West Palm Beach, Florida gaan brengen. In de machinekamer hebben we vandaag een platenkoeler schoongemaakt, een nokkenas inspectie gedaan en een centrifugaal filter schoongemaakt. Een zeer geslaagde dag.

Ze zeggen dat de laatste loodjes het zwaarst zijn, samen met de andere stagiaires kan ik dit beamen. Iedereen is er klaar voor om naar huis te gaan, behalve Daan die kan nog wel een half jaar aan boord vertoeven. Die is helemaal in zijn nopjes hierzo.

Ik ga nog wat aan mijn verslag doen om het allemaal zo goed mogelijk af te ronden.

Tot snel,
Suus